Parasız Chat Odaları
Kıymetli arkadaşlar bugün sizlere ibretlik bir hikaye sunmak istiyorum.
Biz çok mutlu bir aileydik. Üzerime titreyen anne ve babam vardı. Çok mutlu bir çocuktum. Arkadaşlarım beni kıskanırdı. Boş zamanlarımda ücretsiz chat sitelerine girme alışkanlığı edinmiştim. Arkadaşlarla gırgır şamata yapıyorduk, eğleniyorduk.
Bir gün bir kızla tanıştım. Diğer kızlardan çok farklıydı, yada bana mı öyle geliyordu, bilmiyordum. Sohbetinde huzur buluyordum. Neredeyse her gün sohbet ediyorduk. Genelde o anlatır ben dinlerdim. Kendime çok yakın hissediyordum onu, artık aklımdan çıkmıyordu. Gece yatarken son düşüncem O oluyordu, sabah uyandığımda ilk aklıma gelen yine o. Aşık mı olmuştum ben ? Ben ve aşk! Güldüm kendime. Ben taş kalpliydim! Sevmezdim ki, anca seviyormuş gibi yapardım. Ama bu başkaydı ! Bakalım nasıl gelişecekti olaylar! Biz neredeyse sürekli chat odalarında sohbet ediyorduk. Sabahlara kadar mobil chat odasındaydık, sabah okula yarı uyuklayarak gidiyordum. Babam bu durumun farkına vardı ve beni kenara çekti. Paşam ne oluyor sana dedi, derdin mi var yoksa ? Utandım biraz, aşık oldum baba diyemedim. Ama babam gözlerimden anladı. Biz de gençtik dedi ve gülümsedi. Biz bu kızla resmen sevgili olmuştuk. Okuldan sonra buluşuyorduk, sonra akşamları da seviyeli chat odalarında devam ediyorduk sohbetimize. Her şey çok güzel gelişiyordu. Benim taş kalbim ilmik ilmik aşkla dokunuyordu. Ben çok farklı bir insan olmuştum.
Aradan baya bir vakit geçtikten sonra babama açıldım. Baba bir kız var dedim. Sizi onla tanıştırmak istiyorum dedim ve kızın resmini gösterdim. Babam resmi görünce çılgına döndü. Gözleri pörtledi, hiddetlendi. Bu kızı unutacaksın dedi. Ben şaşırdım baba ne oldu demeye kalmadı babam öfkeli biçimde evi terk etti. Babamı bu kadar sinirli görmemiştim. Neden böyle sinirlenmişti ki. Akşam olunca Esma’yı aradım ama telefonu iptal olmuştu. Bu ne demekti ? Ne oluyordu böyle ? Bütün gece babamı bekledim, babam ilk kez eve gelmemişti, Esma’ya da ulaşamıyordum ! Her gece buluştuğumuz parasız chat odalarına da gelmiyordu artık, ama bir umut gelir belki diye her gece sohbet odasında onu bekliyordu. Ama o gelmiyordu ! Neden gelmiyordu ? Meraktan deliye dönmüştü. Bütün cesaretimi topladım ve Esma’nın evine gitmeye karar verdim. Dışarıdan baktım, ışık yanıyordu, Esma evdeydi, bir umut belki çıkar diye sokağın başında beklemeye koyuldum. Ama ne gelen vardı ne giden.
Tam umudumu kesmişken biri çıktı apartmandan. Babama benziyordu. Yok olamazdı! Babamın ne işi olurdu burada ? Hayır bu gerçek olamazdı. Adamın peşinden gitmeye karar verdim. Adam hızlıca yürüyordu, bir arabaya bindi. Bu araba bizim arabamızdı, bu adam babamdı! İrkildim. Aklımdan çok şey geçiyordu. Allahım sen aklımı koru dedim ! Bütün cesaretimi topladım, Esma’nın ziline bastım. Esma kapıyı açtı, beni görünce şaşırdı. Ağladı. Babası sevgili olduklarını öğrenmişti, Esmanın telefonunu kırmış, ve bir daha benimle konuşmsını yasaklamıştı. Esma ya sarıldım. Babasının resmini göstermesini istedim. Resmi görünce çılgına döndüm ! Bu adam benim babamdı, nasıl olurdu bu! Esma babasından bahsetmeye başladı, benim babam çok anlayışlıdır dedi… Ama ben ne dediğini duymadım bile. Dünyam yıkıldı! Gerçek bildiğim her şey yıkıldı. Sevdiğim bu kadın! Hayır bu gerçek olamazdı dedim, rüya bu dedim. Uyanmalıyım dedim, ama gerçekti. Gözlerimden yaşlar aktı. Son kez Esma’ya baktım ve hiç bir şey söylemeden ayrıldım. Esma peşimden koştu bağırıyordu arkamdan ama ben duymuyordum. Öğrendiğim gerçekler yüzüme şamar gibi indi ! Utanıyordum !
Evin yolunu tuttum. Sinirliydim! Öfkeliydim ! Babamdan hesap soracaktım. Bir hışımla eve girdim, babam kanepede oturuyordu. Esma senin kızın mı dedim. Bunu bize nasıl yaparsın dedim! Beni düşürdüğün duruma bak dedim !
Bizi aldattın! Hayatımızı çaldın dedim. Hayatımı karattın sen dedim! Evet ne yazık ki babamın ikinci bir karısı ve ailesi varmış, yıllardır bizden sakladığı. Bu çift ayrı hayatın vebalini kim üstlenecekti peki ?
Ben o günden sonra, evimi, ailemi ve şehrimi terk ettim. Küçük bir sahil kasabasına yerleştim. Tek başıma, insanlardan uzak hayata küsmüştüm… Tek sosyal aktivitem mobil chat odalarında sohbet etmekti. Her gün başka bir kılıkla giriyordum kanala. Bir gün Ahmet, bir gün Mehmet, bir gün Hasan oluyordum. Kendi öz benliğimden utanıyordum. Başka insan kılığına giriyordum. Ölmeyi çok denedim, ama hep kurtarıldım, demek ki bu utançla yaşamam gerekiyormuş diye avuttum kendimi.
Gizli saklı yaşanan ilişkiler veya çok eşli evliliklerin ne denli tehlikeli olduğunu tekrar görmüş olduk. Bir de ortada birbirinden habersiz çocuklar dünyaya gelirse, daha çok tehlike arz ediyor. Bu çocuklar toplumda karşılaşırlarsa ve duygusal bağ gelişirse. Kim bunun hesabını verebilir ki ?
Sevgiyle ve dürüstçe kalın.
Hoş sohbetlerde buluşmak dileğiyle …
Yazan: HcR